Paradox

Chronisch ziek zijn wordt ook wel eens vergeleken met reizen. Je komt in een nieuwe wereld, je laat een oude wereld achter je en je hebt honderd-en-een gedachten over dat wat je te wachten staat. Het gaat bij reizen ook niet om de eindbestemming maar om de weg ernaar toe. Zie hier de paradox van het reizen.

Ook bij chronisch ziek zijn gaat het niet om de eindbestemming gezond worden maar om de weg door het leven heen. Als echte reiziger focus je je op alle avonturen die je onderweg mee maakt. De onverwachte paden die je inslaat, of moet inslaan omdat de geplande paden afgesloten zijn. Medereizigers die je onderweg tegenkomt. Soms kom je medereizigers tegen die je liever wil vermijden. Met andere reizigers heb je direct een klik alsof je elkaar al jaren kent.

Tijdens je reis kom je op plekken waar je nooit verwacht had te zullen komen. Sterker nog, je komt op plekken waarvan je het bestaan niet wist. En (soms) eigenlijk ook niet wil weten. Ook krijg je tijdens je reis te maken met onverwacht en ongevraagde hulp of advies. Soms als je op een kaart kijkt en letterlijk verdwaald bent. Veel vaker krijg je advies als je het helemaal niet nodig hebt maar er blijkbaar uitziet, alsof je met je ziel onder je arm loopt. De momenten dat je echt hulp nodig hebt zijn vaak weer onzichtbaar.

Het thuisfront leeft mee, maar echt begrijpen doen ze het niet. Je had er bij moeten zijn, zegt de reiziger dan. Maar er wordt steeds minder verteld en af en toe wordt er een leuke fotootje gedeeld. De verloren momenten in de middag of de momenten dat je verdwaald bent of er helemaal doorheen zit, die laat de reiziger niet zien.

De mooiste momenten van de reis? Dat zijn de eigenlijk altijd momenten dat je kunt zijn. In het moment zelf. Niet bezig met het verleden, geen zorgen over de toekomst. Met je reisgezelschap maar ook steeds vaker alleen. In de natuur. Geluk kost namelijk niets. Geluk ligt in het moment. Zijn in het moment. Het gaat immers niet om de eindbestemming maar om de reis. Net als omgaan met je chronische ziekte. Het blijft een paradox van jewelste.

Deze column schreef ik voor het magazine Sacroscoop van sarcoidose.nl, met als thema Reizen.