Ben ik nou echt de enige die zich niet elke dag verveelt, lekker aan het cocoonen is, zichzelf (her) ontdekt, nieuwe hobby’s oppakt, geduldig met de kids schoolwerk doet, dansjes met ze maakt en spelletjes speelt? Volg ik de verkeerde accounts? Ik vind dit best een pittige tijd namelijk. Ik sta eerder op voor meditatie en yoga zodat ik in verbinding blijf met mezelf. Ik eet gezond en deel mijn broodnodige rust op (probeer ik) in hapklare brokken tussendoor. Ik focus ik me op wat ik heb, ik blijf in het moment want het leven is nu, en ik ben dankbaar voor een gezond gezin en alles wat we in overvloed hebben. Dat alles is niet veranderd. En verder ben ik vooral heel hard aan het werk. Om alle ballen in de lucht te houden. Waarom?
Is het niet typisch Nederlands om ook nu alle ballen hoog te ‘moeten’ houden? In tijden van crisis? Daar moeten we ook weer wat van leren en beter uitkomen. Is het nu juist niet de uitdaging om te ‘zijn’? Om dicht bij jezelf te blijven in de dingen die jij belangrijk vindt? Om alle positieve en negatieve kanten van het leven te omarmen? Te verbinden met elkaar?
Ik word moe van alle tips hoe ik de beste ‘’schoolmoeder’ kan zijn, dagplanningen, gezonde gerechten, hamstertips, meditatie-, fitheids- en dankbaarheid challenges.
Ik doe niet meer mee. Het geeft me teveel stress. Laat mij maar een beetje rommelen. Ik doe mijn best om mijn kinderen aan het schoolwerk te zetten maar ik ben in eerste plaats hun moeder, geen juf. Laat ze zelf een dagplanning maken en hun werk online inleveren. Achterstand halen ze later wel in. Strakke schema’s met een dagprogramma? Ik ben toch geen activiteitencentrum? Vervelen is hartstikke goed, worden ze creatief van. Nieuws bij ze weg houden? Er vol in duiken? Volg je gevoel! Dit hangt af van het kind, van de persoon zelfs. Ik houd me er een beetje afzijdig van, mijn man duikt er vol in. Alles is ok! De illusie hebben dat je nog wat voor jezelf kunt doen? Stop daar mee. Meteen. Of verhoog de schermtijd en geniet van je tijd!! Net als in het vliegtuig, eerst zelf aan het zuurstof en dan pas de kids (of manlief).
Omdat ik denk (hoop) dat ik niet de enige ben: Hang in there!!
Be safe, take care and embrace the moment!!
Je doet genoeg, je bent genoeg en je kan dit.
Meer hoeft niet.
Echt niet!
De foto is trouwens precies een jaar geleden genomen op Vlieland. In het strand staat Leef! gestanst door de wielen van de Vliehors