Johan vertelt een mooi persoonlijk verhaal over weerstand. Want naast de ambachten van bijvoorbeeld houdingen, namen, anatomie en ademhalingstechnieken staat ook persoonlijke groei op het programma van de teachertraining. Hoe zet je een stap in je persoonlijke groeiproces. Wat is een ingang om te groeien? Hierbij trekt Johan de vergelijking met een Asana, een houding. In alle houdingen wil je weerstand voelen. Denk maar na, als je in een houding staat en je voelt niks zul je aan de leraar vragen, waar moet ik het voelen? Op het moment dat je weerstand voelt weet je; hier moet ik zijn. Maar waarom zou je die weerstand op willen zoeken? Dan kom je op de twee woorden groei en heling. Zowel fysiek als mentaal.
De opdracht is mooi: wat is de persoonlijke Asana, houding, in jouw leven waarbij je meteen weerstand voelt. Een actie die je maakt of moet doen waarbij je weerstand voelt. We doen een rondje langs iedereen en zo makkelijk blijkt het nog niet. Ik duik meteen in de verdediging. Toen ik moest leren om met mijn beperkingen te leven heb ik dat samen met een medisch psycholoog gedaan. Ik weet dus wie ik ben, hoe ik waarde toevoeg, voor mezelf en de mensen om me heen, waar mijn grenzen liggen en hoe ik die moet aangeven, en hoe belangrijk dat is in mijn geval. Hoe ik bij mezelf moet blijven en niet meer moet vechten tegen de sarcoïdose en de beperkingen. Dus persoonlijke groei, ppffff, ik wil nu gewoon even yoga-en. Ik dwaal af tijdens het rondje met de verhalen.
Dan zegt Johan, wanneer voelde je voor het laatst weerstand, angst, terwijl je ook voelde, dit moet ik doen. Ondanks de angst. Ik denk meteen, nou dat ik hier ben! Want ik was toch behoorlijk zenuwachtig om aan deze opleiding te beginnen. Ik ben lang niet ‘onder andere mensen geweest’, ik moet iets fysieks doen terwijl ik jaren in de revalidatie heb geknokt om ‘normaal’ te functioneren, ik moet lesgeven terwijl mijn concentratie nul is, en bovenal wil ik niet dat mensen mij als zielig zien omdat ik sarcoïdose heb, maar ik moet wel over mijn beperkingen vertellen. Hmmmm hoezo? Zal ik nog even doorgaan?
De groei gaat niet alleen over jezelf maar helpt je ook een betere leraar te worden, aldus Johan. En het voorkomt dat je straks niet alleen maar geeft aan je leerlingen, maar dat je je opgeladen voelt als je je les hebt gedaan in plaats van dat je ‘je ding hebt gedaan.’
Jemig, het wordt toch nog wat op die mat!
Wordt vervolgd….
En in het kader van ‘Kom uit je comfortzone’ ook een foto van mezelf bij deze post ☺