‘5000 jaar ‘Indian filosophy in three hours’, zegt Simon lachend. Ik haal vandaag de filosofieklas van de YogaTeacherTraining in. Iedereen lacht mee want we zijn toch allemaal gespannen. Wat gaan we doen? De drie uur vliegen echter voorbij. Ademloos luisteren we naar Simon. Want interessant is het.
Yoga is in eerste instantie nooit bedoeld als fysieke workshop. Het was bedoeld als een manier om tot je echte zelf te komen, tot je ik, wellicht om verlicht te raken. Tegenwoordig ligt de focus vaak meer op anatomie en op alignement, de juiste uitvoering. Yoga is ‘a sacred pratice whereby we honor the divine nature’, zegt Simon. Okayyyy. Dat is weer de hele andere kant. Divine, als in goddelijk, of noem het paradijselijk als je niet een god wilt eren.
Simon spreekt daarom liever over yoga als over een liefdesrelatie, want dat begrijpt iedereen. Liefde kan ook niet met woorden of door boeken begrepen worden. De liefde, de ervaring beschrijft zichzelf. Liefde kun je ook niet forceren. Je kunt het alleen voelen en uitstralen. Maak het ook niet te serieus, als je thuiskomt van een reis en je ontmoet je geliefden dan maak je er ook een feestje van. ‘Partyyyyy’, aldus Simon. Doe dit ook in de yogales.
Simon vertelt over rituelen. Want die zijn er niet voor niks. Maar hoe draag je die nu over op je studenten. En wil je dat überhaupt? Als je aan het einde van een les filosofische vragen gaat stellen, dan kunnen je leerlingen zelfs wel eens heel hard wegrennen volgens Simon. Maar je kunt wel de rituelen gebruiken om het ze te laten ervaren.
Simon vertelt verder over het nut van de kaarsen tijdens een les, van bloemen, geuren, licht, muziek, mantras, harmonie, klankschalen, het gebruik van je stem en het gebruik van de ademhaling. Over het belang van voorbereiding en het belang van aandacht. Wat past bij jou en wat wil jij uitdragen. Als het vanuit je hart komt, kan het nooit verkeerd zijn aldus Simon. Er wordt ook gesproken over belang van een goede afsluiting, over het nut van voorverbuigingen en de Savasana. Dit is altijd de laatste houding waarin je het lichaam helemaal ontspant, en daarmee de geest. Aan het einde van een yogales kunnen er allerlei emoties los komen. En je wilt dat je leerlingen de klas tevreden en in balans uit gaan. Wat woorden aan het einde om de studenten te inspireren tot acceptatie van zichzelf en het pad dat ze nu volgen, liefde en balans kun je ze altijd meegeven. Gebruik ook de kracht van de stilte aan het einde, maar zeker ook tussendoor. Er is overal zoveel geluid en lawaai, geef je studenten de kans om hun hart te horen, te voelen.
Meteen tijdens de eerste ‘oefenles’ afgelopen maandag een en ander geprobeerd. En het werkt. Je neemt je leerlingen mee. Je straalt iets uit en je geeft. Wow, die Simon, en dat in maar drie uur. I am impressed!