De wereld is gestopt met draaien zoals jij dat gewend bent. Al een tijdje. Je staat op en bent bang, boos, verdrietig, moe, kwaad, teleurgesteld. En dat is het moment dat je kunt kiezen. Iedere dag weer. Je hebt geen controle over de wereld, alleen over jezelf. Dat is het moment dat je kunt groeien.
Stop met vechten. Je kunt niet bepalen wat er in je leven gebeurt, wel hoe je er mee omgaat. We worden allemaal beschadigd en teleurgesteld in dit leven. We kennen allemaal verlies. En als je dan in een keer tot stilstand komt en alles om je heen wegvalt wat doe je dan? Pak je de fles, ga je zappen, netflixen, eten, social media volknallen? Of pak je de regie over je eigen leven? Neem je tijd om tot jezelf te komen? Om te voelen wat je voelt?
Besef dat dat wat je voelt vaak helemaal niets met je situatie te maken heeft. Er wordt iets getriggerd dat veel dieper zit, dat veel ouder is. Het komt nu naar boven, in de tijd dat het stil is. Geen ruis meer, geen etentjes, feestjes nee gewoon thuis op de bank. Alleen. Je kunt het niet meer wegstoppen, niet meer niet willen zien, niet meer niet willen voelen.
We zijn als mens erg geneigd weerstand uit de weg te gaan. Maar juist in die weerstand zit de groei. Voel je je bijvoorbeeld onbegrepen? Dat is vaak een oude wond. Jouw wond. Een wond van niet gezien worden. Het is aan jou om die te helen. Je hoeft namelijk niet begrepen te worden om gelukkig te zijn. Je hoeft geen goedkeuring van een ander voor jouw geluk, jouw beslissing jouw leven. Ga onvoorwaardelijk van jezelf houden, en vanuit daar kun je verder.
Voel wat je voelt. Laat oude lagen, patronen en conditioneringen los. Daar ligt de rust. Daar ligt de vrijheid. Daar ligt je kracht, je potentie, je flow, je creativiteit.
Dan leef jij je leven in plaats van dat het leven jouw leeft.
vanuit liefde
vanuit rust
vanuit verbinding
En moet je eens kijken wat er dan gebeurt!
Ook in Corona tijden, of misschien wel juist dan!