Een jaar geleden begon ik met mijn nieuwe medicijnen. Ik werd gewaarschuwd; deze medicijnen genezen niet, maar zijn bedoeld om je dagelijkse leven beter te leven. Kort gezegd; deze medicijnen geven nepenergie en een lijst bijwerkingen.
Ik was even vergeten hoe het voelt om je niet ziek te voelen. Er ging een wereld voor me open. Ik genoot er van dingen te doen en me weer wat sterker en fitter te voelen. Ik werd flexibeler en hoefde niet meer iedere middag te slapen. Kon weer eens een feestje mee pakken, nog steeds met het betalen van de prijs, maar nu kon ik in ieder geval kiezen.
Het voelde alsof ik heel wat in te halen had en dat heb ik dus ook gedaan. ‘Joehoe hier ben ik weer en we gaan allemaal leuke dingen doen’. Waarschuwingen van artsen, ouders, vrienden en lieve familie wilde ik niet horen. Nee joh, alles gaat goed, ik doe alleen maar leuke dingen, ik heb geen stress. Dat had ik ook niet en zo liep ik mezelf langzaam voorbij. Ik kon gewoon niet stoppen. Hoe fijn om weer met man, kinderen, vrienden en familie op pad te gaan. En de fysieke waarschuwingssignalen voelde ik niet door de medicijnen. Precies de reden waarom ik nooit eerder deze medicijnen wilde nemen.
Meer energie betekende ook meer tijd. Voor bijvoorbeeld een nieuwe studie. Eindelijk de Yoga Teacher Training volgen! Goed over nagedacht om me alleen daarop te concentreren, daar mijn energie in stoppen en verder niets. ‘Echt niets verder hè’, zei het thuisfront, want ze kennen me daar al een beetje. ‘Neeheee echt niets erbij. Ik beloof het’. Behalve dan even nog een blog opzetten om erover te schrijven. Want dat schrijven doe ik toch al. O ja en ik zou met mama en zus naar Barcelona want nu kon dat weer. En vrienden bezoeken in London want dat was maar een klein stukje.
En ik ging weer door. Ook met genieten. Want dat deed ik volop. En wat niemand lukte, lukte yoga wel. Door yoga ga je met je aandacht naar binnen. Je concentreert je en word je bewust van alles wat je voelt en doet. Ook hoe moe je bent bijvoorbeeld. En god wat ben ik moe. Ik slaap nu al bijna drie weken aan een stuk door.
De eerste maand van het jaar startte dus met rust, rust en rust. En dat voelt heel fijn eigenlijk. Dus dat houd ik nog even vol. Net als yoga.
Tot eind februari. En dan kijken we weer.