“Welcome in the Amsterdam Forest”. Twee jaar lang klonken deze woorden iedere ochtend vanuit mijn pc. Samen met David Lurey deed ik dan een yogaserie van twintig minuten in mijn huiskamer. ‘Perfect for waking up the body and getting ready for the day’. Een rustige yogasequense om wakker te worden. Frustrerend in het begin, want deze ‘rustige’ sequence kon ik helemaal niet volhouden. Het was te zwaar. Op aanraden van mijn arts ben ik toch doorgegaan. Iedere dag een minuutje verder. Na twee jaar hield ik de ‘hele les’ vol. En dat is vijf jaar geleden.
En nu ben ik weer aan de slag met hem, iedere dag een paar rustige oefeningen om mijn conditie weer op te bouwen. Ik moet denken aan mijn ontmoeting met hem. Deze zomer stond ik op de eerste ochtend van het YogaFestivalTerschelling in zijn les. Ik was toch een beetje zenuwachtig. Het voelde alsof ik mijn idool ontmoette. Zonder dat hij het weet heeft hij zoveel voor mij betekent en mij twee jaar lang ‘begeleid’. Nu moet je oppassen dat je op zo’n yogafestival niet alles ‘meant to be’ vindt, maar zijn les begon met dezelfde rustige sequence die ik jarenlang deed! Ik schoot vol en deed vol overgave mee. Ik moest opletten dat ik goed bij mijn adem bleef en niet over mijn grens ging. Zo leuk is het. Twee uur later was de les afgelopen en liep ik naar hem toe.
Ik vertelde hem mijn verhaal en bedankte hem. Een dikke hug volgde.
En nu weer ‘samen’ aan de slag.
Nogmaals dank David!