Zo. Hier zit ik. Met mijn koffie. Vandaag in de Coffee Company. Honderd meter van mijn huis. Nog niet eens denk ik. Ik ben hier om te schrijven. Zodat ik niet afgeleid word door was, administratie en Facebook. Want ook mijn wifi gaat hier uit, maar dat komt meer omdat ik bang ben dat ik gehackt word. Tja, niet te hard lachen graag, laten we daar maar even niet op in gaan. Mijn jongste dochter gaat vanaf nu een ochtend naar de voorschool en dat geeft mij en keer in de week twee uur ‘me-time’. En die tijd ga ik gebruiken om op te laden. Om te komen tot mijn creatieve zelf. Om te zijn. Vandaag kies ik ervoor te schrijven en te reflecteren.
Een ding werd me duidelijk tijdens de zomervakantie, ik heb meer rust nodig. Ik zak terug en dat wil ik niet. Niets om je zorgen over te maken maar een mooi voorbeeld van het cyclische of beter gezegd anticyclische karakter van sarcoidose. Dus pak ik weer mijn oude ‘strenge’ weekschema weer op en ga schrappen in mijn agenda. En voor de emotionele gezondheid voeg ik daar een moment me-time aan toe. Een hele bewuste keuze voor mezelf. En dat vind ik best spannend.
En stoer ook.