Chronisch ziek zijn gaat vaak gepaard met gevoelens van angst en onrust. Je belandt in een compleet nieuwe wereld en je vertrouwde leven staat ineens op zijn kop. Dat is niet altijd makkelijk in onze ‘maakbare’ samenleving.
Alles moet tegenwoordig worden opgelost. Het liefst ook snel. Je moet ‘er’ wat aan doen, je moet ‘het’ accepteren of loslaten. Je kunt niets loslaten, dingen laten jou los, maar dat terzijde. Maar waarom mag ik niet af en toe een traantje laten als ik verdrietig ben. ‘Verdriet is normaal gedrag voor evenwichtige mensen die in staat zijn liefde te geven en ontvangen’, aldus klinisch psycholoog Manu Keirse. Vaak is dat gevoel van frustratie of verdriet een mooie poort tot heling. En daar is niets spiriwiri aan.
Een groot deel van mijn heling heeft zelfs te maken met het toelaten van die rouw. Bij mij ging de knop om toen ik me realiseerde dat ik niet naar yoga ging om beter te worden of om mezelf te vinden. Maar om mezelf weer te ont-moeten. Niet om weer 80 uur per week te kunnen werken.
En in dat contact met jezelf, daar zit precies je kracht. In de verbinding tussen lichaam en geest, met de vraag hoe je dicht bij je eigen natuur komt èn hoe je je talenten benut. Je verdriet dan toelaten maakt je niet onevenwichtig. Integendeel. Het geeft je veerkracht. Mensen zeggen soms: Ben je ‘er’ nog niet overheen. Soms is het gewoon nog confronterend en dan laat ik een traan. En dat is dus oké. Hoe je me dan kunt helpen? Mijn ervaring leert dat menselijke aandacht en menselijk warmte het beste werken om het verdriet toe te laten. Dat is al genoeg. Dat het er mag zijn. Daarna droog ik mijn tranen en ga ik weer verder. En langzamerhand merk je dat er steeds minder tranen komen en zoveel dankbaarheid voor al dat wat er is.
Dat gaat vanzelf, omdat je jezelf steeds meer ontmoet. en dat is zo’n bijzonder mooi proces. Dat geeft rust, vertrouwen en energie. Precies dat wat je als gediagnosticeerd chronisch patiënt te kort komt.
Een mooie podcast over rouw is trouwens de podcast ‘Pillowtalk’ van Happy Sleeper. Anouk Puister interviewt deze klinisch psycholoog Manu Keirse. Deze man werkt als rouw- en verlies deskundige en deze podcast laat zien hoe je liefdevol met verdriet en verlies kunt omgaan.
Wil je meer lezen over chronisch ziek zijn en hoe om te gaan met chronische rouw, lees dan verder in het boek ‘Tien onzichtbare jaren’ van Lenneke Vente. Verkrijgbaar in de boekhandel of via bol.com voor maar 14,95. Alle opbrengsten gaan naar sarcoidose.nl